Mężczyzna od zarania dziejów traktowany jak o jako istota uprzywilejowana w porównaniu z kobietą. Wiele kultur dalej to podtrzymuje i podkreśla rangę mężczyzny. Obecnie kobiety i mężczyźni w Europie traktowani są na równi. Coraz więcej państw stosuje zasadę równości płci. Kobiety zajmują stanowiska kierownicze oraz sprawują stanowiska szefów państw. Ten fakt świadczy o zmianie stosunku do kobiet. Niestety nie we wszystkich krajach świata.
Do osiemnastego wieku kobiety nie miały praw wyborczych, słowo „obywatel” oznaczało mężczyznę. To mężczyźni kształcili się, osiągali sukcesy zawodowe, pełnili ważne funkcje w życiu politycznym. Kobiety „realizowały” się wyłącznie w życiu rodzinnym. Jedną z działaczek, która walczyła o prawa kobiet była Olympia de Gouges, w 1793 roku za ”Deklarację Praw Kobiety i Obywatelki” została ścięta. W Polsce kobiety uzyskały prawo wyborcze w 1918 roku, w Norwegii w 1913 roku. Mimo tego kobiety i tak miały ograniczone prawa w różnych sferach życia. Np. do 1965 roku mężatka nie mogła otworzyć własnego rachunku bankowego, pracę mogła podjąć tylko jeśli mąż wyraził na to zgodę. Nierówność rozwodowa utrzymywała się do 1975 roku.
Obecnie również kobiety dyskryminowane są często w zakładach pracy. Młode małżonki są niechętnie zatrudniane, ponieważ pracodawca przewiduje szybką ciążę i poszukiwanie pracownika w zastępstwie. Młode mamy również traktowane są gorzej, ponieważ pracodawca boi się, że za chwilę pracownica pójdzie na opiekę, a z tym znów wiążą się koszty. Kobiety po urlopie macierzyńskim, bądź wychowawczym często nie mają powrotu do starego miejsca zatrudnienia, zwłaszcza jeśli jest to prywatny zakład pracy. W tej sytuacji same zostają z problemem bezrobocia.
Badania wykazały, iż kobiety w Polsce pod względem równouprawnienia mają lepiej niż w Niemczech, czy w Kanadzie, najlepiej pod tym względem wypadły kraje skandynawskie.
Jak zmieniła się kariera kobiet.
Obecnie kobiety zajmują miejsca kierownicze, rozwijają się zawodowo. Do niedawna pełniły przede wszystkim role gospodyń domowych, zajmowały się wychowywaniem dzieci i prowadzeniem domu. Z czasem jednak kobiety zaczęły dążyć do sukcesów i zaczęły być dostrzegane nie tylko przez pryzmat ogniska domowego, ale również jako wykształcone osoby. Nie łatwo jest łączyć ze sobą wychowywanie dzieci, prowadzenie domu oraz realizowanie się w pracy. Obecnie coraz więcej kobiet stara się godzić te wszystkie funkcje. Nie jest to łatwe zadanie, ale z badań wynika, iż panie potrafią być bardzo zorganizowanymi pracownikami, chętnie podnoszą swoje kwalifikacje i osiągają spore sukcesy zawodowe.
Kobiety w Europie rozwijają się pod każdym względem, pracują nad swoją karierą zawodową, pełnią ważne funkcje w społeczeństwie. Zdarzają się sytuacje, że to mężczyźni zajmują się domem, a kobiety pracują i utrzymują rodzinę, uzależnione jest to min. od wysokości wynagrodzenia.
Kobiety w krajach europejskich działają w każdej sferze życia, nie mają żadnych ograniczeń. Mają swobodę w wyrażaniu swoich poglądów, kreują życie polityczne, społeczne i rodzinne.
Kobiety w krajach arabskich
W krajach arabskich prawa kobiet są nagminnie łamane. W Egipcie np. większość kobiet jest poddawanych molestowaniu seksualnemu. Istnieje na to społeczne przyzwolenie i dotyka kobiety niezależnie od wieku i statusu społecznego. Handel kobietami kwitnie. Podobna sytuacja jest w Iraku. W Arabii Saudyjskiej zabrania się kobietom prowadzenia samochodów. Kobieta bez zgody męskiego członka rodziny nie może podjąć studiów, zatrudnienia, czy posiadania własnego konta bankowego. Obecnie podczas konfliktów zbrojnych kobiety wykorzystywane są do walk i werbowane do ataków terrorystycznych.
Kobieta według islamu ma być całkowicie podporządkowana mężczyźnie. Ma zaspakajać jego zachcianki i nie może mu się sprzeciwiać, w przeciwnym razie mąż może ją upomnieć lub zbić. Kary cielesne w islamie są na porządku dziennym. Koran głosi bezwarunkowe poddanie mężczyźnie, każde jego słowo wobec kobiety jest święte. Ta wyższość mężczyzn nad kobietami ma wynikać z ich przewagi intelektualnej i mądrości. Każdy mąż może ukarać żonę w sposób, który uważa za stosowny. Przede wszystkim kobiety bite są za niespełnienie oczekiwań seksualnych mężów. Uczucia kobiet w świecie arabskim nie mają znaczenia. Kobieta jest tutaj własnością swojego męża i jest traktowana przedmiotowo. Od dzieciństwa mają wpajaną niższość wobec mężczyzn.
Ubiór kobiet w islamie ma zakrywać ciało. Jest to ważny element kultury. Cnotliwa kobieta, to taka, która ma zakryte całe ciało. Wszystko co atrakcyjne powinna zostawić dla męża. Noszenie hidżazu zapewnia, że nie jest ona obiektem seksualnego pożądania. Tradycja ta została wprowadzona w latach trzydziestych przez Siostry Muzułmanki- nowe członkinie braci Muzułmanów. Napastowanie kobiety w Hidżazie uznawany jest za akt świętokradztwa.
Nikab to zasłona na twarz. Noszenie jej nie jest obowiązane nakazem, ale zwiększa bezpieczeństwo kobiet. Burka jest nakryciem całego ciała. W niektórych społeczeństwach jest ona obowiązkowa. Ubiór muzułmanek powinien być skromny, nie wyzywający, najlepiej by nie podkreślał kształtów ciała, ponieważ jest to występek surowo karany. Kobieta powinna upiększać się tylko dla swojego męża. Może nosić biżuterię, ale w granicach umiaru. Islam zabrania wszelkich stałych zmian ciała ludzkiego np. operacji plastycznych, uważa bowiem że najważniejsza jest naturalność.
W liberalnych krajach muzułmańskich coraz więcej kobiet pełni role społeczne i polityczne. Pracują w bankach, przedsiębiorstwach, są pracownikami naukowymi. Ma to miejsce w dużych miastach, niestety na prowincji kobiety nie kształcą się, są zazwyczaj szybko wydawane za mąż i podległe swojemu mężczyźnie.
Życie kobiet w różnych plemionach – w poszukiwaniu równouprawnienia
W Środkowej Afryce żyje plemię Aka, gdzie kobiety i mężczyźni mają równe prawa . Ich obowiązki są równo podzielone. Tyle samo czasu spędzają na polowaniach i na przygotowywaniu pożywienia. Również wychowywanie dzieci to obowiązek obojga rodziców, mężczyźni poświęcają dużo swojego czasu dzieciom.
W plemieniu Minangkabau, w Indonezji to kobiety dziedziczą ziemię, odpowiedzialne są za uprawę ziemi. Małżonkowie często wyjeżdżają w poszukiwaniu wiedzy, są raczej gośćmi w domu.
W Pakistanie kraju, gdzie islam jest dominującą religią, istnieje społeczność, w której kobiety mają o wiele więcej praw. Są to Kalasze, żyją w trudno dostępnych regionach masywu Hindukusz. Wyznają prastarą wiarę politeistyczną. Mają wiele praw, uczestniczą w życiu mężczyzn. Jeśli kobieta chce odejść od obecnego męża, pisze list z ofertą do nowego partnera. Ten musi za nią zapłacić podwójną cenę niż poprzedni mąż.
W Meghalaya w północno-wschodniej części Indii to właśnie kobiety dziedziczą majątek. Dzieci przybierają nazwiska matek. Kobiety sprawują władzę, a mężczyźni są podporządkowani. Mężczyźni pracują w polu i utrzymują rodziny. Wszystkie zarobione pieniądze oddają małżonkom. Są one odpowiedzialne za wydatki. Kobietom przysługuje więcej przywilejów. Mężczyźni wielokrotnie buntowali się, jednak nie przyniosło to odmiennego skutku.
Tuaregowie, określani często jako ludzie pustyni, otaczają szczególnym szacunkiem kobiety. Cieszą się pewnymi swobodami. Mogą np. wybrać sobie partnera, po rozwodzie otrzymują prawo do opieki, ojcowie odpowiadają za nie finansowo. Dziedziczenie przebiega po linii żeńskiej.
Lud Bribi na Kostaryce to społeczność, gdzie występują klany. Dzieci wstępują do klanu matki. Wszelkie doświadczenia i wiedza przekazywane są przez najstarszą z kobietę. To one dziedziczą ziemię, zarządzają nią. Tutejsze kobiety zakładają firmy i nim kierują.
Nad jeziorem Lugu, na styku chińskich prowincji Syczuan i Junnan mieszka lud Mosuo. Kobiety w tym społeczeństwie rządzą, nie wychodzą za mąż i same wybierają sobie partnerów. Zamiast pojęcia ”mąż” funkcjonuje tu chińskie „zou hun”, czyli „chodzone/przechodnie małżeństwo”. Domy zamieszkiwane są przez kilkupokoleniowe rodziny, najważniejsza jest seniorka rodu. Dzieci ubiera się tak samo, dopiero między dwunastym a czternastym rokiem odbywa się ceremonia przejścia, tzw. „święto spódnicy” i „święto spodni”. Dziewczynki otrzymują w to święto własny pokój. Kobiety i mężczyźni mogą mieć kilku partnerów, jednak większości to długoletnie „chodzone małżeństwa”. Majątkiem zarządza seniorka rodu.
W Albanii, w górach można napotkać społeczność zaprzysiężonych dziewic. Zgodnie z tradycją głową rodziny był mężczyzna. Jednak, gdy w rodzinie go zabrakło, wybrana dziewczyna przysięgała, że zostaje „virgjineshe”. Zmieniała ona ubranie, obcinano jej włosy, stawała się uprzywilejowana. Mogła robić to co mężczyźni, pić, palić, otaczała ochroną rodzinę, mogła się mścić. Niektóre dziewczynki przygotowano do tego już w dzieciństwie.
Zdolności a płeć
Czy od płci zależą nasze zdolności? Istnieje wiele stereotypów, które przypisują dane zdolności kobietom i mężczyznom. Jednak zdolności zależą przede wszystkim od danej osoby, od tego jaki predyspozycje indywidualne posiada.
Co prawda mężczyźni i kobiety posiadają pewne szczególne umiejętności, np. mężczyźni posiadają większe zdolności przestrzenne, potrafią łatwiej wyobrazić sobie figury i bryły przestrzenne, mają zazwyczaj lepszą orientację w terenie. Kobiety natomiast łatwiej zapamiętują szczegóły i zwracają na nie uwagę. Kobiety zazwyczaj bardziej wszystko przeżywają, są wrażliwcze i delikatniejsze. Zazwyczaj mają większe zdolności werbalne, ujawnia się to w dzieciństwie. Chłopcy zazwyczaj później mówią od dziewczynek. Jednak takie twierdzenia mogą wynikać z przekonań kulturowych.
Badania dowodzą, iż tylko 1% w zakresie zdolności można wytłumaczyć czynnikiem płci. Tak więc konkretne zdolności przypisywane płci to przede wszystkim stereotypy, które są usilnie wmawiane. Zazwyczaj mężczyznom przypisuje się zdolności matematyczne i analityczne, kobietom zdolności werbalne i łatwość w wyrażaniu emocji.
Naukowcy wciąż poszukują różnic między kobietami i mężczyznami. Badania wykazują, że mężczyźni są silniejsi fizycznie, mają większą zdolność pracy w sytuacjach stresujących. Są bardziej wrażliwi na świszczące dźwięki. Kobiety zazwyczaj lepiej słyszą, lubią zazwyczaj kolor niebieski.