Apokalipsa według Świętego Jana

Wizje Świętego Jana

Przekazem na temat końca świata, który jest znany praktycznie każdemu z nas niewątpliwie jest Apokalipsa Świętego Jana, która zawarta została w księdze Nowego Testamentu.
Apostoł opisuje w niej dokładnie boską zagładę Ziemi oraz dzień Sądu Ostatecznego.

Apokalipsa wg. Świętego Jana

Święty Jan przebywając na wyspie zwanej Patoms gdzie został karnie zesłany z Efezu doznał objawienia.
Sama księga skierowana jest do siedmiu Kościołów.
W kolejnej części Święty Jan opisuje Boga, który zasiada na tronie.
Tron został Mu oddany przez dwudziestu czterech Starców, cztery istoty żyjące oraz Baranka, który otwiera księgę zapieczętowaną siedmioma pieczęciami.
Otwarcie każdej z nich wiązało się z jakimiś negatywnymi wydarzeniami.
Zaliczyć do nich można:

• – pojawienie się Czterech Jeźdźców Apokalipsy,
• – duszy męczenników chcących sprawiedliwości,
• – trzęsienia ziemi powiązane z zaćmieniem słońca,
• – czerwoną barwę księżyca,
• – spadającymi gwiazdami,
• – przewrotem w materialnym świecie

Wydarzenia po otwarciu 7 pieczęci

Święty Jan opisuje wizję Boga zasiadającego na tronie i czci oddawanej Mu przez 24 Starców i 4 Istoty żyjące oraz Baranka otwierającego "księgę zapisaną wewnątrz i na odwrocie", zapieczętowaną na 7 pieczęci, których otwarcie wiązało się z wydarzeniami na ziemi (pojawienie się kolejno Czterech Jeźdźców Apokalipsy, widzenie dusz męczenników domagających się sprawiedliwości, trzęsienie ziemi połączone z zaczernieniem słońca, krwistą barwą księżyca, upadkiem gwiazd, ogólnym przewrotem w świecie materialnym).

Po otwarciu siódmej pieczęci następuje wizja 7 trąb, których brzmienie również wiąże się z wydarzeniami światowymi (spalona ziemia, krwiste morze, zatrute źródła, zaćmienie ciał niebieskich, Abaddon z szarańczą, 200 milionów jeźdźców zabijających 1/3 ludzi).
Po wybrzmieniu siódmej trąby ukazała się Niewiasta, która porodziła Syna i walka w niebie między Michałem i jego aniołami a Smokiem i jego aniołami.
Smok przekazał władze bluźnierczej Bestii, na usługach której była inna Bestia, której imię jest 666.
Po jej przejściowym triumfie następuje triumf Baranka, któremu towarzyszą 144 000, wizja żniwa i winobrania, otwarcia świątyni Przybytku Świadectwa i aniołów z 7 czaszami, których wylewanie powoduje 7 plag spadających na ludzkość (złośliwa rana w ciele sług bestii, krwiste morze, krwiste źródła i rzeki, wielki skwar, ciemność w królestwie bestii, wysuszenie wód Eufratu, trzęsienie ziemi i rozpad Babilonu na trzy części).
Następnie autor kreśli wizję upadku i zagłady Wielkiego Babilonu, ostatecznej walki Słowa Boga z Bestią, Sądu Ostatecznego i Miasta Bożego – Nowego Jeruzalem.

Księgę wieńczy wyrażenie przekonania o rychłym powtórnym przyjściu Jezusa: "Mówi Ten, który o tym świadczy: «Zaiste, przyjdę niebawem». Amen. Przyjdź, Panie Jezu!"

Prorok doznał objawienia na wyspie Patmos, gdzie był karnie zesłany z Efezu.
Apokalipsa powstawała przez  dłuższy czas, w trzech etapach dlatego w tekście można dopatrzeć się powtórzeń czy nieścisłości.

Opisy wydarzeń pełne są symboli, z których część znajduje wyjaśnienie w Starym Testamencie, spora większość jednakże podlega interpretacji przez czytającego wyrazu proroka.

Po wnikliwej lekturze okazuje się, że kilka znaków zagłady możemy odnieść do otaczającej nas rzeczywistości.

Czterej Jeźdźcy Apokalipsy

Czterej Jeźdźcy Apokalipsy wyruszają na swych koniach przed chwilą Sądu Ostatecznego.
Każdy z nich reprezentuje nieszczęśliwe wydarzenie dla ludzkości.
Według długoletniej tradycji przyjmuje się, że noszą oni takie imiona: Wojna, Zaraza, Głód i Śmierć.
Według innej interpretacji stwierdza się, że pierwszym z Jeźdźców jest sam Jezus Chrystus pozostali to natomiast wydarzenia, które poprzedzają koniec świata: Wojna, Głód i rychła Śmierć. W samej Apokalipsie Świętego Jana odnajdujemy tylko imię czwartego Jeźdźca, którym jest Śmierć. Śmierci towarzyszy Otchłań rozumiana jako piekło bądź z mitologii Hades. 

„Zwycięzca:

I widziałem, a oto koń biały, a ten, który na nim siedział, miał łuk, i dano mu koronę, i wyszedł jako zwycięzca, ażeby zwyciężał.

Wojna:

A gdy otworzył wtórą pieczęć, słyszałem wtóre zwierzę mówiące: Chodź, a patrz!
I wyszedł drugi koń rydzy; a temu, który na nim siedział, dano, aby odjął pokój z ziemi, a iżby jedni drugich zabijali, i dano mu miecz wielki.

Głód:

A gdy otworzył trzecią pieczęć, słyszałem trzecie zwierzę mówiące: Chodź, a patrzaj! I widziałem, a oto koń wrony, a ten, co na nim siedział, miał szalę w ręce swojej.
I słyszałem głos z pośrodku onych czworga zwierząt mówiący: Miarka pszenicy za grosz, a trzy miarki jęczmienia za grosz; a nie szkodź oliwie i winu.

Śmierć:

A gdy otworzył czwartą pieczęć, słyszałem głos czwartego zwierzęcia mówiący: Chodź, a patrzaj!
I widziałem, a oto koń płowy, a tego, który siedział na nim, imię było Śmierć, a Otchłań mu towarzyszyła; i dana im jest moc nad czwartą częścią ziemi, aby zabijali mieczem i głodem, i morem, i przez zwierzęta ziemskie”.